Jacques Dieteren was een introverte persoon, zo vertelt zijn familie. Zelden was hij echt tevreden over zijn eigen werk en liet weinig buitenstaanders toe tot zijn atelier. Wel had hij veel contact met collega kunstenaars. Samen met een aantal van hen: Wim Claessen, Giel Clement, Ton Slits en Joop Vugs, richtte hij een stichting op: Konrast '85. Dit was een intensief experimenteel samenwerkingsprojekt van vijf kunstenaars, in de voormalige melkfabriek aan de rand van Maastricht.
Jacques Dieteren exposeerde in binnen- en buitenland, o.a. in Maastricht, galerie Wanda Reiff, Trajecta, Sittard, galerie Zabawa, Michel Knops, Heerlen, Signe, in Alkmaar, Groningen, Amsterdam en regelmatig in Duitsland.
Opvallend in zijn werk is het vlotte handschrift, waarbij toevalligheden een grote rol spelen. Landschappen vormen het uitgangspunt in vroeg werk. In latere werken blijven abstracte en organische vormen over.
Jacques Dieteren was kunstenaar met heel zijn wezen. De ogenschijnlijk eenvoudige vormen in zijn kunst zijn een uiting van veel dieper gelegen gevoelens, die in combinatie met kleuren die hij gebruikt een krachtig geheel vormen. In 2002 overlijdt Jacques Dieteren op veel te jonge leeftijd, aan zijn carrière komt een abrupt eind. De bijzondere werken die hij na laat zijn een waardevolle herinnering aan een kunstenaar wiens leven volledig in het teken stond van de kunst.